I like to eat...

Hey hallo allemaal!

Zoals oma al in haar reactie schreef, ben ik nu al bijna halverwege mijn tijd op Ambon! De tijd gaat zeker ook voor mij heel erg snel hier! De afgelopen week hebben we weer van alles meegemaakt, hier dus weer een nieuwe blog.

Mijn vorige blog eindigde met de wekelijkse youth service. De jongeren die deel uit maken van deze groep zijn ongeveer tussen de 17 en 25 jaar oud. Elke donderdagavond is er bij een van hen thuis een soort dienst. Hierbij wordt gebeden, gelezen uit de Bijbel en vaak worden er ook spelletjes gedaan. Het zijn vaak spelletjes die wij vroeger op kinderfeestjes deden, maar hier is iedereen super enthousiast en hebben ze samen echt de grootste lol. Dit is wel heel leuk om te zien en wij doen vanzelf ook enthousiast mee. Na afloop van de dienst is er vaak wat lekkers en wordt er gezellig gekletst.

De vrijdag na de youth service mogen Tessa en ik mee naar een bruiloft. Wauw, dit is echt bijzonder, heel anders dan in Nederland! We komen binnen in een enorme zaal met een groot podium, helemaal versierd met doeken, kunstbloemen en gekleurde lichten. Er staan heel veel rijen stoelen en ook buiten staan allemaal stoelen en grote schermen. Het bruidspaar komt anderhalf uur later binnen dan op de uitnodiging stond (ach ja, de jam karet..) en neemt plaatst op het podium. De bruid en bruidegom snijden samen een enorme piepschuimtaart aan, iedereen klapt. Achter de piepschuimtaart staat een kleine cake waar de ouders en het bruidspaar zelf een hapje van krijgen. Een echte grote taart is te duur, vandaar deze oplossing. Na de taart wordt er door de spreekster van de avond tot drie geteld, waarna bruid en bruidegom elkaar mogen kussen. Na de officiële foto’s (met de werkgevers van het bruidspaar) wordt er een lange rij gevormd door de gasten om het bruidspaar te feliciteren. Als wij in de rij gaan staan, willen mensen met óns op de foto, dat voelt toch wel erg raar. Na de felicitaties is er een groot buffet waar we eten kunnen pakken, dit is allemaal heel lekker.

Om nog even verder te gaan op eten… We eten thuis regelmatig typisch Molukse gerechten, heel leuk. Colo colo (spreek je uit als ‘tjolo tjolo) is een hele geroosterde vis waar je stukjes vanaf pakt die je vervolgens in een ketjapsausje dipt. Dit wordt gegeten met rijst. De dag na de colo colo eten we koho koho. Dit is een soort salade bestaande uit vis, groenten en kokos die we eten met gekookte cassave. Koho koho gaan we in Nederland zeker ook eens maken, heerlijk als salade bij de barbecue! (Ja, ik weet dat het in Nederland vriest op dit moment:p)

Woensdag hebben we zomaar onverwacht een vrije dag. Mijn wekker gaat (zoals elke doordeweekse dag) om 06:15 uur. Als ik uit bed stap krijg ik te horen dat het vandaag een islamitische feestdag is, we kunnen blijven liggen. Tsja, maar we zijn nu toch al wakker, dus besluiten we naar het Natsepa hotel te gaan. Bij dit hotel is een zwembad waar we gewoon in bikini kunnen zwemmen! Om er te komen zitten we anderhalf uur in de angkot. Als we bij het Natsepa aankomen, blijkt dat dit het helemaal waard is. Het is een prachtig zwembad aan de rustige, blauwe zee met uitzicht op de bergen. We drinken heerlijk vers ananassap en eten een lekkere westerse club sandwich, het is net vakantie zo!

Wat betreft dieren hier op Ambon zien wij vooral erg veel cicaks (spreek je uit als ‘tsjietjak). Dit zijn een soort kleine hagedisjes die in huis op de muren en de plafonds lopen en een klakkend geluid maken. Buiten zien we de raarste spinnen (groot!!) en schijnen ook slangen te zijn, die komen gelukkig niet binnen. We zien vooral kleine vogeltjes (kolibries leven hier ook, die hebben we alleen nog niet gezien), maar in de jungle schijnen ook wilde papegaaien te wonen. Vissen hebben we tot nu toe eigenlijk alleen op ons bord gezien. In ons dorp lopen veel honden los, maar ze horen wel bij mensen. Er zijn eigenlijk geen straathonden hier.
Tijdens de Engelse les komen we er alleen wel achter dat de honden hier ook niet in de eerste plaats voor de gezelligheid zijn.. Als we een les geven over eten, leren we woorden als ‘chicken’, ‘rice’, ‘vegetables’, etc. Later oefenen we de woorden ook in zinnen. Als ik de vraag stel: ‘What do you like to eat?’, antwoordt een meisje met een grote glimlach: ‘I like to eat dog!’. Ik ben even stil. Onze ‘tolk’, een oud-studente Engels die ook in Kusu Kusu woont, kijkt mij aan en begint vervolgens heel hard te lachen (zij weet dat dit in Nederland niet bepaald gebruikelijk is). Aha, juist, ik snap het.. Gelukkig eten de mensen waarbij wij in huis wonen zelf nooit hond, horen we later;).

Voor de komende week hebben we al weer allerlei plannen, ik ga mijn best doen om jullie op de hoogte te houden. Tot snel weer!

Liefs Lisanne